Indringer

De afgelopen weken heb ik veel binnen gezeten (en gelegen). Als het aan Baasje L. gelegen had, had ik gewoon bij vrieskou naar buiten gemoeten. De Vriend zei echter dat vriezen en kleine katten niet zo goed samen gaan. Goddank luistert Baasje L. wel eens naar de Vriend en dus mocht ik afgelopen week bij -4 lekker bij de verwarming blijven liggen.

Gisteren was de vorst voorbij en kon ik lekker weer naar buiten. Het gebruikelijke werk, u kent het wel: vogels spotten, muizen verorberen, poepen in de tuin van de buren, spelen met blaadjes en takken, honden gadeslaan en territorium uitbreiden. Toen ik bij dat laatste punt was aanbeland, bleek een indringer zich in mijn, normaal zo rustige, gebied te bevinden. Dat liep uit op ruzie, dat snapt u wel. Helaas was Patrick er niet om me te helpen, dus ik liep wat kleine beschadigingen op.

Bij thuiskomst schrok de Vriend nogal. Baasje L. niet, die is inmiddels wel wat gewend. Het valt ook best mee. Na een wasbeurt is er bijna niks meer van te zien; een minuscuul schrammetje op m'n neus en wat korsten in m'n oor. Komt goed. Gewoon weer wat vaker naar buiten.

Kat en muis

Poeseren

Dierenarts

"Het is weer achter de rug, gelukkig! Gisteren mocht ik niet naar buiten, want ik moest 's middags samen met Patrick voor de jaarlijkse controle naar de dierenarts. Tjonge, jonge, eerst dat mandje in, daarna in de auto, toen in de wachtkamer en vervolgens waren we aan de beurt. Ik mocht eerst (zeker omdat ik me de vorige keer zo misdragen had...). Dit keer lukte het me maar één keer om te ontsnappen en die slimme dierenarts had de deur dicht gemaakt. Grmbl. Daarna heb ik me maar overgegeven en laten onderzoeken. Alles goed, behalve m'n gewicht. Ik eet teveel muizen en vogels buiten... Halve kilo aangekomen. Nu moet ik op dieet. Maar verder ben ik tip top in orde.

Patrick daarentegen mag binnenkort weer terug, whaha. Die heeft z'n hele buik kaal gelikt. Dus die kreeg eerst een prednison-kuurtje en krijgt pas over een paar weken z'n vaccinaties. Ach, arme Pat. Maar hij is er wel meteen van opgeknapt; ligt niet meer de godganse dag z'n buik en poten te likken. Hij oogt ook wat vrolijker. Naja, zo'n dierenarts zal er wel verstand van hebben. Ík ben er gelukkig voorlopig weer vanaf!"

Binnen

Ik zit nog altijd binnen. Dat is soms best vervelend, want Danny gaat elke ochtend de wijde wereld in, terwijl ik me moet amuseren met verstopte brokjes en saaie speeltjes. Nu snap ik het best wel... Ik ben gewoon snel afgeleid. En dromerig. Volgens baasje L. zou ik het label ADD krijgen mocht ik een mens geweest zijn. Gisteren vergeleek baasje L. me nog met Dory (van Finding Nemo, die animatiefilm met heerlijke visjes). Zucht. Had ik maar niet moeten verdwalen... maar een beetje meer avontuur in 2017 wens ik mezelf wel toe...