Naar de dierenarts

Onze vriend Joepie moest vanavond naar de dierenarts. Omdat wij niet tevreden zijn over die van ons (Danny is laatst geweest en nog steeds niet van de schrik bekomen) hadden wij Baasje L. gevraagd of zij met hem mee wilde gaan. Dan kon ze even kijken of het iets voor ons is... Zodoende moesten wij vanavond lang op ons eten wachten, maar dat valt onder de categorie 'klein leed'; niks vergeleken met wat Joep heeft moeten doorstaan.

Joepie moet elke zes á zeven weken met z'n baasjes naar Scheveningen. Scheveningen! Omdat Baas R. daar z'n jeugd gespendeerd heeft...! Enfin, Joep krijgt telkens z'n nagels geknipt (wij snappen niet dat ie dat toelaat! Elke kat heeft toch 18 scherpe kromme nagels nodig?!) en nieuw voer.
We hebben ons laten vertellen dat hij zich kranig heeft gehouden. De dierenarts was in 'n mum van tijd met 'm klaar. Hij heeft geen kick gegeven. Chapeau voor Joepie!

Baasje L. was zeer te spreken over de dierenkliniek. Maar ik ben er nog niet over uit. Ik hoorde dat deze dierenarts ook zeurt over gewicht, aangekomen, minder voer en meer bewegen. Pfffff... Ik ga er nog eens goed over nadenken...